περι(ρ)ραίνω

περι(ρ)ραίνω fut. 3 sg. περιρρανεῖ LXX. Pass.: pf. ptc. περιρεραμμένος (on the reduplication s. Kühner-Bl. II p. 23; B-D-F §68; Rob. 211f), neut. περιρεραμμένον (Aristoph. et al.; ins; Lev; Num; Philo; Jos., Ant. 9, 123; 13, 243) sprinkle around, on all sides (Diogenes the Cynic is of the opinion [Diog. L. 6, 42] that no matter how extensive the περι(ρ)ραίνειν, it is impossible to get rid of the ἁμαρτήματα) ἱμάτιον περιρεραμμένον αἵματι a robe sprinkled on all sides with blood Rv 19:13 v.l. (for βεβαμμένον; other vv.ll. ῥεραντισμένον, ἐρραμένον).—DELG s.v. ῥαίνω. M-M.